

Ασταμάτητα, για τρίτη ημέρα. Δεν θέλω να τους πω τίποτα από τα τετριμμένα.
Ένα εσωτερικό “ευχαριστώ” και ένα εσώψυχο “να τους έχει ο Θεός καλά” .
Πόνος, απελπισία και κατεστραμμένο βιος γύρω μας. Ποιος να μιλήσει στον βουβό πόνο;Στην απελπισία;
Τούτη την ώρα όλοι, αντί να φλυαρούμε, πρέπει να συντρέξουμε.
Να σταθούμε δίπλα με ό,τι μέσα διαθέτουμε. Ως άνθρωποι, συμπολίτες, αυτοδιοικητικοί και πολιτικοί.
Δεν είναι ώρα για αντιπολίτευση, δεν είναι ώρα για παραταξιακές διενέξεις, δεν είναι ώρα για κομματική αντιπολίτευση, χιούμορ, ύφος και υπονοούμενα από κανέναν για κανέναν .
Επίσης δεν είμαστε “διαφορετικά κρατίδια” μέσα σε μια γεωγραφική ενότητα.
Είμαστε “γείτονες” , μοιραζόμαστε την ίδια γη.
Αυτό θα πρέπει όλοι οι αυτοδιοικητικοί να το ενστερνιστούν διότι όπως έχει αποδειχθεί η φωτιά δεν κάνει διακρίσεις. Και στην θέση του πάσχοντα θα βρεθείς και εσύ πάρα πολύ γρήγορα.
Η αλληλεγγύη είναι μεγάλη υπόθεση και αφορά πρώτα από όλα τις τοπικές κοινωνίες.
Και στην πυραμίδα πρώτη είναι η αυτοδιοίκηση.
Στην αυτοδιοίκηση υπάγονται και οι αντιπολιτεύσεις.
Και οι συμπολιτεύσεις.
Οι οποίες οφείλουν να σεβαστούν τον ανθρώπινο πόνο.
Τα υπόλοιπα όταν πάψει το κακό.