Η υπόθεση  με τα περιβόητα «σπιτάκια ανακύκλωσης» είναι το φυσικό αποτέλεσμα μιας διαχρονικής πολιτικής διαχείρισης που έχει μάθει να λειτουργεί με πελατειακούς όρους, να βλέπει το δημόσιο χρήμα ως λάφυρο.

Η υπόθεση είναι πλέον εξαιρετικά σοβαρή:
Μετά από έλεγχο της Επιτροπής Δημοσιονομικού Ελέγχου (ΕΔΕΛ), ο ΦΟΔΣΑ Πελοποννήσου καλείται να επιστρέψει 10,5 εκατομμύρια ευρώ. Η αιτία; Σαφής παραβίαση των κανόνων νομιμότητας που θέτει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τα συγχρηματοδοτούμενα έργα.

Το πόρισμα δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες:
– Ο διαγωνισμός κρίθηκε «φωτογραφικός», με τεχνικές προδιαγραφές που απέκλειαν τον ανταγωνισμό.
– Η ισότιμη πρόσβαση υποψηφίων δεν διασφαλίστηκε, άρα δεν υπήρξε ούτε υγιής ούτε δίκαιος διαγωνισμός.
– Το κόστος των «σπιτιών» (300.000 ευρώ έκαστο) θεωρείται προκλητικά υπερβολικό, όταν άλλες εταιρείες προσέφεραν παρόμοιο εξοπλισμό με τιμές κοντά στα 70.000 ευρώ.

Όλα αυτά τελούν ήδη υπό τη διερεύνηση της Ευρωπαίας Εισαγγελέως, γεγονός που κάνει την υπόθεση να ανεβάζει  επίπεδο και αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για απλή διοικητική αστοχία αλλά για σοβαρή υπόνοια συστηματικής παρατυπίας.

Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ ήδη οι πολίτες της Πελοποννήσου βρίσκονται αντιμέτωποι με το πρώτο «χαράτσι» — το κόστος της λειτουργίας των μονάδων καύσης απορριμμάτων μέσω ΣΔΙΤ, επειδή η Περιφερειακή Αρχή και η Κυβέρνηση δεν φρόντισαν να προωθήσουν σοβαρά την ανακύκλωση. Τώρα, έρχεται και δεύτερο: το πρόστιμο των 10,5 εκατομμυρίων θα μετακυλιστεί — με μαθηματική ακρίβεια — στους δήμους και τελικά στους δημότες.

Για να το πούμε καθαρά:
Αντί για δημόσια έργα που εξυπηρετούν την κοινωνία, παραγγείλαμε χρυσά “σπιτάκια” με διαδικασίες που παραβαίνουν του κανόνες νομιμότητας που θέτει  η Ευρωπαϊκή επιτροπή για τα συγχρηματοδοτούμενα έργα.  . Αντί για ευθύνη, έχουμε  σιωπή. Και τώρα, αντί να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι, θα πληρώσουν και πάλι οι πολίτες.

Κάποιοι από τους αιρετούς της Πελοποννήσου θα μας πουν κάτι;

Το πρόβλημα είναι βαθιά πολιτικό και συστημικό.

Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι πια “αν έγινε κάτι λάθος”.
Το ερώτημα είναι:
Θα πληρώσει κανείς από αυτούς που αποφάσισαν, ή μόνο αυτοί που δεν αποφάσισαν τίποτα;

Ας τελειώνουμε επιτέλους με τη λογική της ατιμωρησίας.
Οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο.
Η Πελοπόννησος δεν αντέχει άλλο να πληρώνει τις πλάτες των λίγων.