

Ημερολογιακώς δεν μάκρυνε το καλοκαίρι, όσο νομίζαμε.
Δρόσισε.
Έφυγε και ο τελευταίος τουρίστας. Να μετρηθούμε, να δούμε πόσοι είμαστε. Να κάνουμε απολογισμό, να χειροκροτήσουμε όλα τα γκαρσόνια της χώρας που αγόγγυστα έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, για την αυτοθυσία τους και την παρουσία τους στο άνοιγμα και στο κλείσιμο των τοπικών κοινωνιών.
Ανοίγουν αύριο τα σχολεία. “Ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του” λέγαμε στα χρόνια της αθωότητας..
Στα χρόνια του κορωνοϊού “ποτέ δεν ξέρεις πότε θα πας στο πάγκο σου και κυρίως με ποιες προϋποθέσεις”.
Η Κεραμέως βάζει πιτσιρίκια κι εφήβους στη σειρά.
Οι ιερείς με βασιλικό και σταυρό στο χέρι θα ψάλλουν αύριο το Σώσον Κύριε τον Λαόν Σου ενώ πιο πίσω οι γιατροί θα κάνουν κομποσκοίνι μπας και αποτρέψουν το “ο Σώζων εαυτόν σωθήτω”.
Ουδείς γνωρίζει εάν η δέλτα αγαπήσει την μάθηση. Κανείς δεν μπορεί να συμπεράνει τι θα συμβεί όταν μοιραστεί τα βιβλία με τους μαθητές.
Στο περιθώριο των συλλογισμών η παιδεία θα πάρει την θέση της υγείας .Ως φαίνεται οι εκπαιδευτικοί θα μετρηθούν, θα αναμετρηθούν με το δέον και ο καθείς θα πάει στην τάξη του και στην αναστολή του. Μέρες ταραγμένες όταν κλονίζονται οι δυο βασικοί πυλώνες μιας χώρας που δεν έχει αναρρώσει από μια ιδιότυπη δεκάχρονη κατοχή.
Η κοινωνία σε δίλλημα. Ισορροπεί ανάμεσα στην δημοκρατία και την υποχρεωτικότητα, στην ανάγκη και την επιβολή, την υγεία που μεταφράζεται και ζυγίζεται ανάλογα με του καθενός μας το μπόι και την γνώση.
Η γνώση στα χρόνια της πανδημίας διοχετεύεται με δόσεις, σαν τις δόσεις εμβολίου. Την πρώτη την ανακαλύπτεις , την δεύτερη την συναντάς, η τρίτη γίνεται βεβαιότητα και ενδεχομένως η τέταρτη να μοιάζει με επιστημοσύνη. Οπωσδήποτε βιώνουμε μια τραγική εποχή μέσα στις αντιφάσεις. Οι αντιφάσεις των ευφυών και κυρίως των μορφωμένων ανθρώπων δεν έχει τέλος. Τα πάντα έχουν μετατραπεί σε ακατάπαυστη περισπούδαστη φλυαρία και πάσης φύσεως μπίζνα.
Δρόσισε. Πήγε και ο πρωθυπουργός στην ΔΕ.Θ. και έπιασε μια ψύχρα όσο να ναι, μια ζακέτα την χρειάζεσαι.
Μέχρι τα Χριστούγεννα έχουμε καιρό, θα μου πεις, διότι αυτό που δήλωσε με στόμφο ο Κυριάκος περί γαλοπούλας, έχει απόλυτο δίκιο. Σιγά μαντάμ! Με το μαλακό να μπει το πουλερικό στη γάστρα! Η γαλοπούλα στην ώρα της. Σιγανό το ψήσιμο! Να φύγει αυτό το γκρίζο της να πάει στο ροδοκόκκινο.
Μέχρι να πάρει ο νέος το πρώτο ένσημο, έχουμε καιρό πατριώτη. Βάστα γερά!
Και που λες, φλάς πολλά και χαμόγελα.
Της φιλοφρονήσεως έγινε στο Περίπτερο της Περιφερείας μας ..Για μια ακόμα φορά σε καιρούς χαλεπούς οι ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης έσωσαν την παρτίδα.
Διότι στην ΔΕΘ μεταφέρθηκαν όλα τα κειμήλια της Πελοποννήσου. Αφού γιορτές δεν κάναμε τουλάχιστον να τα δει κανένας Βορειοελλαδίτης να το γιορτάσουμε, να τα αερίσουμε, να τα συντηρήσουμε.
Δεν ξέρω εάν έβγαλαν και από τους τοίχους τα κάδρα με τα πορτραίτα, να δει ο επισκέπτης σε πρώτη μετάδοση τους διαδρόμους της Εθνάρχου Μακαρίου της Τριπόλεως, στους διαδρόμους της ΔΕΘ της Θεσσαλονίκης.
Πέραν τούτου ουδέν!Πέραν των φλας τίποτε!
Σε διαβεβαιώ! Και το ορκίζομαι!
Να μην αντικρύσω την πανάκριβη έκδοση αφιέρωμα του Περιφερειάρχου για τα 200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση.!
Δρόσισε. Και αυτό το φθινόπωρο κρατήσου από τις χειρολαβές γιατί η παράσταση αρχίζει!