Φτάνουμε στο τέλος της 4χρονης διακυβέρνησης Μητσοτάκη.
Εδώ και μήνες η χώρα λειτουργούσε σε συνθήκες άτυπης προεκλογικής εκστρατείας, με πλήθος παροχών και δεσμεύσεων προς το εκλογικό σώμα σε μια προσέγγιση αμιγώς πελατειακή.

Όλα δούλευαν στο βωμό της καλοκουρδισμένης επικοινωνίας, της εικονικής πραγματικότητας που μας ακολούθησε από την πρώτη στιγμή, με μοναδικό αφήγημα την ανάπτυξη, το επιτελικό κράτος, και την ψηφιακή διακυβέρνηση.

Και ενώ στην πραγματικότητα η Ελλάδα είχε μετατραπεί σε μια χώρα σύγχρονων επαιτών, που μοιράζονταν επιδόματα, “καλάθια εμπαιγμού και ταπείνωσης” των νοικοκυριών και παράλληλης ενίσχυσης του κεφαλαίου, ήλθε η μετωπική του αδιανόητου σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη.
Και ο θάνατος τόσων νέων ανθρώπων στοίχειωσε τις ζωές όλων των Ελλήνων αφού έτσι ξεγυμνώθηκε το προσωπείο μιας άλλης σαθρής και αποτρόπαιης πραγματικότητας που όλους μας έκανε να βγούμε στους δρόμους φωνάζοντας “Ως εδώ!”

Την ίδια στιγμή, η πολιτική ζωή στον τόπο είχε ήδη μετατραπεί σε έναν τεράστιο βούρκο, με την προσπάθεια συγκάλυψης του μεγάλου σκανδάλου των υποκλοπών, με πρακτικές διασπάθισης του δημόσιου χρήματος και με μια καθεστωτική αντίληψη που πλήττει την ίδια την ποιότητα της δημοκρατίας.
Σε ένα τέτοιο τοπίο πορευθήκαμε όλοι οι Έλληνες αυτά τα τέσσερα χρόνια.

Μέσα σε καθεστώς φόβου, εγκλεισμού, ανασφάλειας, με αμφιλεγόμενη διαχείριση της πανδημίας, και αποτυχία στη διαχείριση της ενεργειακής κρίσης και της ακρίβειας.
Μπήκε στη ζωή μας βίαια η αισχροκέρδεια, οι πλειστηριασμοί, η φτώχεια.

Οι νέοι κυνηγήθηκαν. Στην πανδημία, στις πλατείες, στα πανεπιστήμια ακόμα και στους κινηματογράφους…
Οι νέοι στην Ελλάδα που διαμόρφωσε ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορούν να ζήσουν πλέον από την εργασία τους.
Τους παραδίδεται ένα κράτος σαθρό και ένα μέλλον ανασφαλές.

Οι καλύτερες ημέρες, που υποσχέθηκε ο πρωθυπουργός, έγιναν ατομική ευθύνη του καθενός μας σε οποιαδήποτε συγκυρία και αν σκοντάψαμε.
Η αγροτιά αργοπεθαίνει, η λειψυδρία μαστιγώνει και απειλεί, το ΕΣΥ βρίσκεται στην εντατική. Και καμία λύση ακόμα δεν δόθηκε.
Η κοινωνία παραπαίει. Πνίγεται στο θυμό της, στην απελπισία της. Γυναικοκτονίες, βιασμοί, παιδεραστίες σε ένα κράτος ημιθανές που μετρά συμβάντα και καταστάσεις.

Ο κ. Μητσοτάκης απέτυχε. Εκπροσωπεί την Ελλάδα του χθες, την Ελλάδα των λίγων, την Ελλάδα που βυθίζεται στις τελευταίες θέσεις όλων των κοινωνικών και οικονομικών δεικτών στην ΕΕ. Αυτή η Ελλάδα δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά και σίγουρα δεν είναι η Ελλάδα της κοινωνικής πλειοψηφίας, εκείνη που οραματιζόμαστε και θέλουμε.
Οι ερχόμενες εκλογές είναι από τις πιο κρίσιμες των τελευταίων δεκαετιών.
Η συμμετοχή μας σε αυτές τις εκλογές είναι όχι απλά ένα τυπικό καθήκον αλλά δημοκρατική ευθύνη. Κυρίως για τη νεολαία μας.
Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ θα ανοίξει τον δρόμο για την προοδευτική διακυβέρνηση το βράδυ των εκλογών με απλή αναλογική. Πάμε λοιπόν, να ενώσουμε όλες τις υγιείς προοδευτικές δυνάμεις, που την επόμενη ημέρα θα συμβάλλουν στο χτίσιμο μια νέας Ελλάδας.

• Η Τζένη Σουκαρά είναι δημοσιογράφος, υποψήφια βουλεύτρια Κορινθίας με τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ