Στο βλέμμα έμαθε να κρύβεται η ψυχή . Όμως καμιά φορά κι ο λόγος,η φωνή τής ψυχής , μπορεί να σταθεί αμήχανα μπροστά στο ψέμα,να προσπεράσει με κόκκινο για την σωτηρία μιας ακατανίκητης δύναμης πού κρίνει σωστά σε λάθος συνθήκες.

Στο βλέμμα κρύβεται η φωνή όσων γνώρισες,όσων απέρριψες ,όσων ανεχθηκες ,όσων θα ήθελες να έχεις και δεν έχεις.
Στο βλέμμα κρύβεται το μέτρο αντοχής,το μέτρο ανοχής,το μέτρο τής σιωπής , τής θλιβερής συνενοχής.
Στιγμές αναλαμπής,καταγραφής,αποστροφής σε ένα καλά δομημένο σύστημα πού σε γνωρίζει όσο είσαι διατεθειμένος να το υπηρετείς πιστά χωρίς εξάρσεις,υπονοούμενα και αμφισβητήσεις.
Στιγμές εν ολίγοις απείρου κάλους ,εκεί όπου το ψεύδος αντικαθιστά την αλήθεια ως ανάγκη αποκατάστασης τού χαμένου κύρους… τών επιφανών λακεδων << υπερασπιστών>> τού δημοσίου συμφεροντος.
Κι ένα ζώο δραπέτης μέσα στην δομημένη ανθρώπινη ζούγκλα έρχεται αθόρυβα να αποκαταστήσει τις λεπτές χαμένες ισορροπίες ,ανάμεσα στα πρέπει πού δεν πρέπει…με ένα άγγιγμα..
άγγιγμα καρδιάς , άγγιγμα ψυχής ως κάτ επάγγελμα προφήτης για να θυμίσει σ αυτόν πού ήξερε και ξέχασε ,σ αυτόν που απέρριπτε χωρίς να ξέρει ,την υπέρτατη αλήθεια…αγάπη και μόνον αγαπη .