Βγάζει το πένθιμο βέλο και τις πέρλες και ξαποσταίνει από την ορθοστασία της εξοδίου ακολουθίας.
Βαρύ μας έπεσε το τετραήμερο πένθος πατριώτη μετά τον κουραμπιέ και τις ντρέδουρες.
Έτσι είναι η ζωή θα μου πεις, πότε κλαίει και πότε γελάει.
Πότε φωνάζει και ανταριάζεται και πότε δείχνει ήρεμη και γλυκιά.
Είχαν καμία σχέση αυτά που έλεγε κάποτε ο Κώστας Καραμανλής στη Βουλή όταν αναφερόταν στον πρωθυπουργό Σημίτη με τον τεθλιμμένο Κυριάκο σήμερα; όχι!
Αυτό πάντως το “τριπλό άξελ” που ολόκληρη η χώρα επιχείρησε να κάνει μέσα στου πένθους τη βουή και όχι σιωπή, φαντάζομαι θα άφησε άφωνο ακόμα και τον Αλέξη Κωστάλα!
Και αντί να επικρατήσει η σιωπή του τετραημέρου και το μεταθανάτιο αφιέρωμα, ξεκίνησε εκείνη η ακατάπαυστη φλυαρία.
Και η ακατάσχετη πληροφόρηση!
Με τις “μπουκιές” μεταδίδοντο οι πληροφορίες για τα έργα, για τις πολιτικές, για το μπλοκάκι, για το όραμα, για το σχέδιο, για το άλμα το ευρωπαικό, για την ΟΝΕ..
Και να φωνάζεις “χόρτασα”, παραδίδομαι, η “μητέρα” σε κυνηγούσε ακόμα γιατί είχε και άλλα για την Ευρώπη, την Αμερική.
Και να προσπαθούσες δηλαδή να θέσεις αθώο ερώτημα για τον μαϊντανό που εκτοξεύθηκε αιφνιδίως μόλις μπήκε στον σκληρό πυρήνα της Ευρώπης δεν μπορούσες μάνα μου!
Σε κοίταζε όλο το κυβερνητικό επιτελείο με τέτοια απαξίωση!
Το τάπερ δεν είχε αδειάσει εξάλλου!
Και να τολμούσες να ψελλίσεις τη λέξη Χρηματιστήριο και πού πήγαν τα λεφτά των φουκαράδων, ούτε που να το φανταστείς. Θα έβγαινε ο Πορτοσάλτε από την τηλεόραση στο σαλόνι σου και θα σε χλεύαζε εσένα την προοδευτική, παλαιο -Πασόκα.
Και να επιθυμούσες να φωνάξεις για τα Ίμια και το “ευχαριστώ τους Αμερικάνους”,δεν θα σε άκουγε κανείς μάνα μου.
Όλα αυτά σηματοδοτούν μια εποχή. Συγκεκριμένη εποχή.
Δεν θα μηδενίσουμε τα έργα και τις ημέρες του αείμνηστου Κώστα Σημίτη.
Χαρακτηρίζουμε ως κορυφαίο επίτευγμα την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε.
Η ιστορία θα τον αξιολογήσει εξάλλου και όχι εμείς.
Προσπαθούμε να στηλιτεύσουμε όμως τους τόνους υποκρισίας που έπεσαν με την είδηση του χαμού του.
Γιατί στον βωμό των πολιτικών σκοπιμοτήτων και όσων πρόκειται να ακολουθήσουν επιχειρούνται βιαίως να πέσουν οι γέφυρες και να εξαλειφθούν οι διακριτές γραμμές όλων όσων βιώσαμε και γνωρίζουμε.