

Ξεκινάει η ζωή ,και ξαφνικά βρίσκεσαι σ έναν δρόμο χωρίς λόγο, χωρίς αιτία και αφορμή με μόνη <<προοπτική>> τα όσα υπαγορεύουν βάσει τών δεδομένων,οι καθώς πρέπει τίποτα(αξιωματούχοι τού συστήματος, υπόδουλοι και επιρρεπείς στην αδικία),με επιχειρήματα τα συνήθη κοινωνικά ψεύδη (κλασσικοί κανόνες καταξίωσης και κοινωνικής ανόδου) αναιρώντας τόν λόγο ύπαρξής μας πού δικαιολογεί την καταγεγραμμένη (εκ τού φυσικού προδιαγεγραμμένη) αποστολή μας , πού έχει να κάνει όχι με την συσσώρευση πλούτου και κενών περιεχομένου αξιωμάτων, αλλά με την <<συσσώρευση>> τού φωτός από τον ήλιο τής δικαιοσύνης,ως αντιστάθμισμα στο <<ζωτικό ψεύδος>>, πού ζει και βασιλεύει μέσα στο απέραντο σκοτάδι ενός <<πολιτισμού>>πού αποσκοπεί στην εκμετάλλευση,στην ισοπέδωση,στην αντικατάσταση τού ζώντος με το τεχνικό(βλπ.τεχνιτη νοημοσύνη),και στον αποπροσανατολισμό από τα σημαντικά πού έχουν να κάνουν με το δίκαιο,την ελευθερία,την ισότητα τού καθ’ ενός μας και όλων μαζί σ ένα δυναμικό σύνολο, πού είναι ένα βήμα μεν απ’ τον παράδεισο (αφού υπάρχουν όλα και για όλους)αλλά βιώνει σαν να μην υπάρχει εναλλακτική, τήν κόλαση μιας χαμένης άνοιξης,ως μια χρονομετρημενη έκρηξη θανάτου στα πεδία τών μαχών… υστερόβουλων και υπερφιαλων αστών τής άγονης γραμμής τών οριζόντων.
Εκεί ακριβώς λοιπόν,κατά την διάρκεια τής ιερής στιγμής οπού πρέπει να αποφασίσεις (κατά το άσμα τού ιδεολογικά απολωλοτος ) “με ποιους θα πας και ποιους θ αφήσεις”, άρχεται η συνεδρίαση, όλως τυχαίως ( μετά από ένα πλούσιο γεύμα με λωτούς (εγγύηση τής μελλοντικής αμνησίας τών γενεών)η φάση εναλλαγής, υποταγής, αλλαγής κι απαλλαγής από τα σπουδαία, υποδεικνύοντας στούς αθεράπευτα αναζητητές τής αλήθειας ,πως η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή, απότομη και καταστροφική απ’ όσο τήν είχαν υπολογίσει επί χάρτου οι τρεμάμενοι, αναποφάσιστοι κι ανυποψίαστοι εντός τού δωματίου στην ανατολική πλευρά τού οίκου τών Ατρειδών περιηγητές τού ανωνύμου.
Έτσι πριν αλεκτωρ λαλήσει τρείς, αποκαθίσταται η κόλαση με ψήφους 8 υπέρ και 2 κατά έναντι τού χαμένου πλέον παραδείσου από το καθαρτήριο τών επωνύμων( διορισμένων επί τούτου )δικαστών με μουσική υπόκρουση τήν 9η τού Μπετόβεν, πού θα απονείμει χάρη,σ ένα σύστημα πού αρέσκεται στην χάρη και την δεξιότητα μιας μπαλαρίνας πού ακροβατεί επιδέξια πάνω στην επιφάνεια τής λίμνης με τούς νεκρούς κύκνους,με το αίμα τών οποίων λούζεται κάθε αυγή η ανθρωπότητα ουρλιάζοντας όπως οι λύκοι στην παγωνιά στα ύψη των ορέων,επικαλούμενη μαρτυρικά επί ματαίω ( …το επί γης ειρήνη.)