Με τη νέα του ταινία «Σπασμένη φλέβα» ο Γιάννης Οικονομίδης συνεχίζει τη μελέτη της ελληνικής κοινωνικής πραγματικότητας με μια σαφώς πιο ώριμη (από ιδεολογική και αφηγηματική άποψη) ματιά.

Σπασμένη φλέβα (***1/2)

Δραματική ελληνικής παραγωγής 2025 (127). Σκηνοθεσία: Γιάννης Οικονομίδης. Πρωταγωνιστούν: Βασίλης Μπισμπίκης, Μαρία Κεχαγιόγλου, Μπέττυ Αρβανίτη, Στάθης Σταμουλακάτος, Γιάννης Νιάρρος, Κλέλια Ρένεση

Ο οικογενειάρχης Θωμάς Αλεξόπουλος είναι ιδιοκτήτης μια εταιρείας ειδών υγιεινής. Καθώς τα χρέη του συσσωρεύονται, κάνει το λάθος να δανειστεί από ένα τοκογλύφο. Οι μέρες περνούν και ο Αλεξόπουλος δυσκολεύεται να συγκεντρώσει το χρωστούμενο ποσό.

Σε μεγάλη φόρμα και με αυτοπεποίθηση που διακρίνεται πίσω από κάθε φροντισμένο πλάνο του ο Γιάννης Οικονομίδης υπογράφει την έκτη ταινία του, πέντε χρόνια μετά από την ιδιαίτερα πετυχημένη και δημοφιλή «Μπαλάντα της τρύπιας καρδιάς». Το σενάριο της «Σπασμένης φλέβας» συνυπογράφεται με τον Βαγγέλη Μουρίκη, πρωταγωνιστή στα περισσότερα φιλμ του κύπριου σκηνοθέτη, ο οποίος απέχει πάντως από το καστ. Το αναγνωρίσιμο σύμπαν του Οικονομίδη είναι εδώ με χαρακτήρες λούμπεν, παρακμιακούς ή απλώς προβληματικούς, οι οποίοι επιχειρούν να κρύψουν την πνευματική τους ένδεια κάτω από την επίδειξη του χρήματος και της επιφανειακής ευμάρειας. Η αποδόμηση του νεοελληνικού αφηγήματος περί ευτυχίας επιχειρείται με μια σειρά από τεχνικές που «φωνάζουν» από μακριά την ταυτότητα του σκηνοθέτη. Γνώριμες φιγούρες και οικείες οικογενειακές καταστάσεις αλληλεπιδρούν σε ένα άγριο αστικό θρίλερ, που φτιάχνεται γύρω από το κλιμακούμενο σασπένς. Όμως ο Οικονομίδης δεν θέλει να κάνει μια από τα ίδια. Στην «Σπασμένη φλέβα» το γκροτέσκο στοιχείο που οδηγεί στον χαβαλέ και τα δημοφιλή τσιτάτα περιορίζεται αισθητά. Στόχος πλέον είναι όχι η κατασκευή μιας πιασάρικης ιλαροτραγωδίας αλλά η ανάδειξη της παρακμής ενός κόσμου που βρίσκεται σε συνεχή και ανεξέλεγκτη πτώση. Προσπαθώντας να βρει κάποιο αποκούμπι για να αισθανθεί ο θεατής μια συναισθηματική σύνδεση με τον ήρωα, ο Οικονομίδης στρέφεται σε μια σειρά από αμφίσημες σχέσεις και καταστάσεις (η πιο τρυφερή πλευρά του Αλεξόπουλου αναδεικνύεται στις σκηνές με την αφελή κόρη του που του έχει μεγάλη αδυναμία σε αντίθεση με τον φαρμακοποιό γιο του που ξέρει καλά ποιος είναι ο πατέρας του) που υποσκάπτουν κάπως την ισορροπία του έργου. Όμως η «Σπασμένη φλέβα» είναι μια συνεπής δραματουργικά και ψαγμένη αφηγηματικά ταινία που τολμά να κοιτάξει κατάματα το πρόσωπο της αρχαιοελληνικής τραγωδίας με τρόπο που σοκάρει.

Ζωούπολη 2 (Zootopia 2) (***)

Animation αμερικανικής παραγωγής 2025 (108). Σκηνοθεσία: Τζάρεντ Μπους, Μπάιρον Χάουαρντ. Ακούγονται οι φωνές των: Τζέισον Μπέιτμαν, Τζίνιφερ Γκόντγουιν, Ίντρις Έλμπα, Ντάνι Τρέχο

Το αστυνομικό δίδυμο των Τζούντι και Νίκολας σπεύδει να βρει τη λύση στο μυστήριο, που έχει προκαλέσει χάος στη Ζωούπολη.

Το 2016 η πρώτη «Ζωούπολη» μας σύστησε μια πόλη με κατοίκους χαριτωμένα ζωάκια, που, αν και δεν ζουν με όρους ισότητας, καταφέρνουν να συνυπάρχουν με σχετική ηρεμία. Η συνέχεια εκείνου του φιλμ κινείται σε ανάλογο προσανατολισμό με τα διδάγματα περί αποδοχής της διαφορετικότητας να βρίσκονται σε πρώτο πλάνο. Διασκεδαστικά σκετς τονίζονται με χιούμορ (οι δημοφιλείς δευτεραγωνιστές όπως ο… σπιντάτος βραδύποδας και πάλι στις επάλξεις) που διαθέτει καλό γούστο αλλά και σινεφίλ χαρακτηριστικά. Και πάλι πάντως τα πιο πετυχημένα αστεία είναι εκείνα που πατάνε σε παλιές κλασικές ταινίες («Η λάμψη», «Η σιωπή των αμνών» κ.α.)

Πέθανε αγάπη μου (Die my love) (**)

Δραματική διεθνούς συμπαραγωγής 2025 (118). Σκηνοθεσία: Λιν Ράμσεϊ. Πρωταγωνιστούν: Τζένιφερ Λόρενς, Ρόμπερτ Πάτινσον, Σίσι Σπέισεκ, Νικ Νόλτε

Η Γκρέις και ο σύζυγός της Τζάκσον αφήνουν τη Νέα Υόρκη, για να ζήσουν στην Μοντάνα, τη γενέτειρα του δεύτερου, μαζί με το νεογέννητο μωρό τους. Όμως η εξοχή και η βαριά απομόνωση σπάνε τα νεύρα της Γκρέις, που βιώνει τρομακτική μοναξιά.

Η Λιν Ράμσεϊ («Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν», ​​«Δεν ήσουν ποτέ εδώ») επιμένει στις σκληρές αλληγορικές ταινίες, όπου η παραισθησιογόνα ατμόσφαιρα κυκλώνει το δράμα των παγιδευμένων αντιηρώων της. Κάπως έτσι είναι τα πράγματα για την απελπισμένη Γκρέις (μια αποφασιστική και άκρως τολμηρή ερμηνεία από την Τζένιφερ Λόρενς) που δύσκολα βρίσκει την λύση στα υπαρξιακά βάσανα που την πνίγουν. Εικόνες σκληρού ρεαλισμού ανακατεύονται με λυρικά ενσταντανέ σε ένα άνισο δράμα για τη μητρότητα και τον γάμο, που θέλει να στηλιτεύσει μεταξύ άλλων και την πατριαρχία.

Το Δάκρυ του Διαβόλου (The Devil’s Teardrop) (**)

Τρόμου διεθνούς συμπαραγωγής 2025 (98). Σκηνοθεσία: Γκονζάλο Οτέρο. Πρωταγωνιστούν: Σίντνεϊ Αμανουέλ, Μία Ρόουζ Καβένσκι, Ερμελίντα Λουχάν

Τετραμελές κινηματογραφικό συνεργείο αναζητά σε δάσος των περουβιανών Άνδεων τον εκπρόσωπο των απολυμένων ανθρακωρύχων μιας ολόκληρης περιοχής. Γρήγορα όμως αντιλαμβάνονται, ότι είναι παγιδευμένοι σε ένα χωριό, από το οποίο δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής.

Η κινηματογράφηση στο επιβλητικό τοπίο των Άνδεων προσδίδει μια μοναδική ανατριχίλα, που εντείνεται από την ψευδοντοκιμαντερίστικη αίσθηση της αφήγησης. Επιπλέον, το αυθαίρετο σενάριο επιχειρεί κάπως άκομψα (δύσκολα κουμπώνει ο πολιτικός ακτιβισμός με το παραδοσιακό φιλμ τρόμου) να συνδέσει τα γνώριμα κλισέ των μεταφυσικών θρίλερ με τις ανθρωποθυσίες των Ίνκας. Βλέπεται πάντως με αρκετή ένταση και ενδιαφέρον χάρη στη νευρώδη αφήγηση και το μυστήριο της πλοκής.

Για Πάντα; (Eternity) (*1/2)

Αισθηματικό δράμα φαντασίας αμερικανικής παραγωγής 2025 (112). Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Φράιν. Πρωταγωνιστούν: Μάιλς Τέλερ, Ελίζαμπεθ Ολσεν, Κάλουμ Τέρνερ, Ντα’βάιν Τζόι Ράντλοφ, Τζον Ερλι

Η Τζόαν πεθαίνει και στο μεταβατικό στάδιο έχει μόλις μια βδομάδα διορία, για να αποφασίσει με ποιον σύντροφο θα περάσει από εδώ και πέρα την μεταθανάτια αιωνιότητα.

Αφελής παραβολή πασπαλισμένη με χιουμοριστικά τσιτάτα γύρω από τη μεταθανάτια ζωή αλλά και την ροζ χρυσόσκονη μιας θεωρητικά δυνατής ερωτικής ιστορίας, που σκοπό έχει να αναδείξει το ζήτημα των δεύτερων ευκαιριών στις ζωές των μοναχικών ηρώων. Όμως από τη μία η ατελείωτη φλυαρία κι από την άλλη οι ανακυκλώμενες κλισέ rom com χαριτωμενιές, καθιστούν το έργο υπερβολικά μελό και άκρως συντηρητικό ως προς τα κριτήρια με τα οποία η ηρωίδα καλείται να φανταστεί το… μέλλον της!

Κων. Καϊμάκης/documentonews.gr