Πριν από λίγες μέρες μας αποχαιρέτησε ο Ηλίας ο Λογοθέτης που με τιμούσε με τη φιλία του και είχα περάσει ευχάριστες ώρες μαζί του, τόσο σε κινηματογραφικά πλατό, όσο και στο Διμηνιό.
Πριν από λίγες ώρες, “τον δρόμο χωρίς γυρισμό” πήρε και ο Γιάννης Φέρτης.
Με τον σπουδαίο ηθοποιό δεν μπορώ να πω ότι με συνέδεε κάποιου είδους στενή φιλία, αλλά πολλή μεγάλη εκτίμηση.
Για λόγους εκφώνησης ραδιοφωνικών ή τηλεοπτικών spots, βρεθήκαμε συνεργαζόμενοι δεκάδες φορές σε διάφορα στούντιο της Αθήνας ( Στούντιο ΕΡΑ, Στούντιο 5, Σάουντ Στούντιο, κ.α ).
Από εκεί, δεν θα ξεχάσω δύο πράγματα: την βαθιά, βελούδινη, ξεχωριστή του φωνή και τον αξεπέραστο επαγγελματισμό του. Όσες φορές, εγώ ο ελάχιστος, κι αν του ζήτησα να επαναλάβει το κείμενο, σύμφωνα με τη δική μου άποψη, αυτός ο τεράστιος ηθοποιός το επαναλάμβανε αγόγγυστα!
Σήμερα κάτι νέα φιντάνια αρνούνται να εκφωνήσουν κείμενο τρίτη φορά.
Άντε, δεύτερη φορά και πολύ μας πάει…
Γιάννη, αφήνεις πίσω μια εποχή άλλου ήθους!