Μερικές σκέψεις για την παγκόσμια μέρα ποίησης- Του Α. Γ. Καλλή
- March 21, 2024
- Posted in ΕΓΡΑΨΑΝ
Πριν λίγες μέρες πηγαίνοντας στο πατρικό μου σπίτι ,πήρα από την εκεί βιβλιοθήκη ένα παλιό κλασσικό βιβλίο τού μεγάλου κριτικού Αντρέα Καραντώνη σε εκδόσεις Δημ.Ν. Παπαδήμα ,πού αναφέρονταν στον ποιητή μας Γ. Σεφέρη με τίτλο :<< Ο ποιητής Γιώργος Σεφέρης>> Το βιβλίο αυτό το απέκτησα στην Β ή Γ Λυκείου.
Όταν ο αείμνηστος πατέρας μου πήγαινε κάθε δύο εβδομάδες σχεδόν, για παραγγελίες στην Αθήνα ,εγώ τού έγραφα πάντα και κάνα δυο βιβλία για μένα,ακριβές τότε εκδόσεις,λέγοντας του δήθεν ότι μας τα ζητάει το σχολείο…καταλάβαινε βέβαια το μικρό μου ψέμμα ,αλλά από την άλλη χαιρόταν πού είχα αποκτήσει αυτή την…<<βλαβερή>>συνήθεια του διαβάσματος, συνήθεια πού είχε και ο ίδιος από τα παιδικά του χρόνια και πού διατήρησε μέχρι πού έφυγε έχοντας δύο πίκρες,την μια πού δεν μπόρεσε να σπουδάσει (βλέπεις οι προπολεμικές και μεταπολεμικές οικονομικες συνθήκες ήταν απαγορευτικές για σπουδές για όλη αυτήν την γενιά ),και την άλλη( την μεγαλύτερη ),πού έφυγε πριν απ’ αυτόν η μητέρα μου πού υπεραγαπούσε και πού δεν άντεχε να ζει μακριά της(για το λόγο αυτό έφυγε μετά από έξι μήνες αφ’ ότου είχε φύγει εκείνη).
Όταν λοιπόν έρχονταν από το ταξίδι στην πρωτεύουσα,περίμενα με αγωνία το βράδυ στο σταθμό τού ΚΤΕΛ Νεμέας πρώτα για να τον βοηθήσω να μεταφέρει τα δέματα από τις αγορές του,από τον σταθμό στο κατάστημα (τότε δεν έστελναν τόσο εύκολα όπως σήμερα τα εμπορεύματα)και μετά να ανοίξω με αδημονία κάποιο από τα δέματα για να βρω την παραγγελία μου…
Αφού τον καλωσοριζα ,έκανα πάντα την κλασσική ερώτηση …τα βρήκες πατέρα;
Τα βρήκα μου έλεγε …ακριβά βρε παιδί μου…Βλέπεις δεν μου έφτανε πού είχα παραγγείλει σπάνιες εκδόσεις ,τα ήθελα και δεμένα .Δεν μου χάλασε ποτε
το χατίρι…ας είναι καλά εκεί πού είναι…
Αλλά αυτό έχει να κάνει με την διαδικασία απόκτησης τού βιβλίου,τώρα ας ταξιδέψουμε και μέσα στις σελίδες αυτού μια και το επιτάσσει η μέρα..η παγκόσμια μέρα ποίησης .
Σ αυτό λοιπόν το βιβλίο ο μέγιστος κριτικός λογοτεχνίας με το μεγάλο έργο Αντρέας Καραντώνης γράφει για τον μέγιστο Νομπελίστα ποιητή μας Γιώργο Σεφέρη κάτι πολύ σημαντικό πού θα μπορούσε να είναι το Ευαγγέλιο για κάθε νέο ποιητή …
Σ ένα του στίχο ο ποιητής γράφει :<< Προτιμώ μια στάλα αίμα από ένα ποτήρι μελάνι >>
Προς το τέλος τού βιβλίου υπάρχει ένα παράρτημα από ομιλίες ,σκέψεις,πληροφοριες τού συγγραφέα για τον ποιητή.
Όμως ξεχώρισα ένα πολύ για μένα σημαντικό κομμάτι τού Α.Καραντωνη από ομιλία του
πού έγινε από το Εθνικό Πρόγραμμα τού Ραδιοφωνικού Σταθμού Αθηνών,στις 24 Σεπτεμβρίου 1971.
Γράφει λοιπόν τα εξής αναφερόμενος πάντα στον Γ.Σεφερη…
<<Η ποίηση του,από τότε πού μας φανέρωσε το πρόσωπο της , μας δίδαξε όλους μας τι μάταιο πράγμα πού είναι τα στολίδια,και μάλιστα τα πολλά,τα βαριά και τα καλαίσθητα, και πόσο βαρετή και περιττή μπορεί να καταντήσει η Τέχνη ,όταν προσπαθήσουμε να τήν κρατήσουμε ζωντανή κάτω από το βάρος τών πλουσίων και τών ακομψων ή κουφιων διακοσμήσεων.
Μας είχε πει τι προτιμούσε,Μ ένα στίχο: <<Προτιμώ μια στάλα αίμα από ένα ποτήρι μελάνι>>
Κι ακόμη ,μας είχε πει τι ευχόταν ο ίδιος για την δική του ποίηση — κάτι , πού,άλλωστε ,το πραγματοποίησε κατά τρόπο μοναδικό: <<Δε θέλω τίποτ άλλο παρά να μιλήσω απλά ,να μου δοθεί αυτή η χάρη.–Γιατι και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές πού σιγά σιγά βουλιάζει — και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ πού φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπο της —- κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά >>….
********. *********. *********
Υ.Γ Κάπου εδώ αισθάνομαι πως τελειώνει η αναφορά μου στην πολύ σημαντική αυτή μέρα. Νιώθω ότι κατέθεσα ένα κομμάτι ψυχής από τα μαθητικά μου χρόνια μέσα από ένα αθώο ψέμμα πού έγινε κάποτε το εισιτήριο μου στον μαγικό αυτό κόσμο τής ποίησης και τού βιβλίου ,δίνοντας μου την δυνατότητα την δική μου σιωπή να την μετατρέψω σε λέξεις ,και τις λέξεις σε σκέψεις ,και τις σκέψεις σε ζωή .Μια ζωή ελπίζω με νόημα όχι μόνο για μένα,αλλά κυρίως για τούς άλλους ,ώστε αυτός ο κόσμος να γίνει ομορφότερος.
Σ ευχαριστώ πατέρα …για όλα εκείνα τα βιβλία πού μου έφερνες από τα ταξίδια σου στην Αθήνα…και για το μικρό αστεράκι πάνω στον απέραντο ουρανό πού θα φωτίζει για πάντα τον δικό μου δρόμο…
Να σαι καλά όπου κι αν βρίσκεσαι … Πατέρα