

Όλα τα παραπάνω έγιναν η θέα όμως έκλεισε.
Αν γίνει το κτίριο μπροστά στην στρατιωτική λέσχη δεν θα κλείσει περισσότερο η θέα;
Πως θα στρέψουμε το πρόσωπο της πόλης στη θάλασσα όταν χτίζουμε πάνω στην θάλασσα;
Όταν, σε αντίθεση με την κοινή λογική, όλο και κλείνουμε τους ορίζοντες της πόλης;
Ναι στο Τουριστικό, Όχι στην χωροθέτησή του εκεί.
Όχι κτίριο πάνω από το μοναδικό γρασίδι του Φλοίσβου!
Ο χώρος δίπλα στο θέατρο και ανάμεσα στις πέργκολες και το πάρκιγκ, για ένα σεμνό μονοόροφο κτίριο (σαν το παλιό Τουριστικό) οργανικά δεμένο με το περιβάλλον του, είναι, νομίζω, μιά καλύτερη επιλογή ως προς την χωροθέτηση. Το που ακριβώς να το σκεφτούμε…
Ναι στο Τουριστικό. Όχι όμως μια άλλη καφετέρια εκεί.
Θα πρέπει να “δούμε” το Τουριστικό ως μια προέκταση του θεάτρου. Θα πρέπει να “δούμε” το Τουριστικό ως ένα πολυχώρο κοινωνικής δικτύωσης, εκδηλώσεων τέχνης, πολιτισμού, ανοιχτό στον κόσμο, ανοιχτό στον ορίζοντα και στην θάλασσα. Ο καφές & τα τραπεζάκια έξω είναι τριτεύον θέμα.
Ναι στο Τουριστικό με προστιθέμενη αξία όμως για τον Φλοίσβο και την πόλη και όχι ως αναβίωση ενός “ενδόξου παρελθόντος” που μόνοι μας καταστρέψαμε μαζί με το Μαϊάμι!