Και μπήκαμε στους γνώριμους ρυθμούς. Η πόλη ξύπνησε πηγαίνοντας στη δουλειά της, χαιρετίζοντας τους πρώτους εργαζόμενους της ημέρας.
Μια ημέρα σαν τις παλιές που σήκωσε τα στόρια και είδε την πλατεία Παναγή Τσαλδάρη να της χαμογελά, σαν τον Άδωνι σε πάνελ τηλεοπτικό, και έτρεξε να σωθεί στον Φλοίσβο.
Ποτέ μην λες ποτέ! Πίστευες πως θα είχαμε ΤΕΤΟΙΕΣ πέργκολες στην κεντρική πλατεία; Θεωρούσες πως όλα τα είχες δει με τις ανάποδες ομπρέλες!Όχι αγαπητέ..Σε αυτή την πόλη η αισθητική έχει δηλώσει εξαφάνιση, γι αυτό ποτέ μην είσαι σίγουρος για το πού μπορεί κάποιος να την φτάσει.
Κάναμε την πρώτη Ανάσταση με βαρελότα και Χριστός Ανέστη. Μας άρεσε μετά από 2 χρόνια πανδημίας, μάσκας, εγκλεισμού και φόβου. Και να οι επιτάφιοι, τα πασχαλινά διαγγέλματα του Δεσπότη, οι χοροί και τα τραγούδια στα χωριά.
Λαός χθες στο Σοφικό. Και οι κύκλοι του ΓΕΜ να αυξάνανονται όπως οι υποψήφιοι. Και το τέμπο να παραμένει σωστό, λεβέντικο, ηχηρό, να θυμίζει την ιστορία και την παράδοση της Σολυγείας.
Ρυθμοί προεκλογικοί από εδώ και μπρος. Πλατείες, καφενεία, χωριά, χωράφια, χωριά και πόλεις έχουν την τιμητική τους.
Σε πρώτο πλάνο τα προβλήματα, που τα τελευταία χρόνια διογκώθηκαν και έγιναν Γολγοθάς.
Σε πρώτο πλάνο οι ζωή μας και το πώς θέλουμε να διαμορφώσουμε το παρόν και το μέλλον μας
Σε πρώτο πλάνο οι νέοι μας. Και αυτοί πρέπει να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Το τώρα και το αύριο τους ανήκει. Μην αφήνουν την τύχη της χώρας στους υπόλοιπους. Ας πάρουν την ευθύνη και ας ψηφίσουν ό,τι θέλουν.
Δεν μπορεις να φωνάζεις “Ως εδώ” και να μην φτάνεις μέχρι την κάλπη. Δεν αλλάζει χέρια η μοίρα αν δεν βοηθήσεις κι εσύ
Και αφού οι διαπιστώσεις είναι κοινές, και ομιλούν από μόνες τους, σε πρώτο πλάνο έρχονται οι προτάσεις ..
Ακούστε, συζητείστε, ρωτήστε..
Η Ελλάδα γίνεται ένα τεράστιο καφενείο. Όχι με “εκφράσεις καφενέ” αλλά με τον συμβολισμό της παραγωγής πολιτικού διαλόγου, και ζύμωσης ιδεών.
Αυτά τα καφενεία ανοίγουν πορτοπαράθυρα σκέψης.Φυσά αεράκι δημοκρατίας.
Ας το αναπνεύσουμε και ας ζήσουμε λοιπόν τη γιορτή.
Μέχρι να φτάσουμε στην δεύτερη Ανάσταση. Την συλλογική. Αυτή της κοινωνίας.