Δηλαδή πρώτο μέλημα του κ. Λουζιώτη ήταν να αποκλείσει εκείνες τις ολίγες φωνές που του ασκούν κριτική. Για να μπορεί να μιλά αμέριμνος και να νομίζει πως έτσι θα προβληθεί καλύτερα το έργο του.
Επρόκειτο, όπως πληροφορηθήκαμε για μια συνειδητή επιλογή του κ. Λουζιώτη.
Ο κ. Λουζιώτης που επεδίωξε με χίλους τρόπους να εγκατασταθεί στην προεδρική καρέκλα αμέσως έδειξε το δικό του μοναδικό προσωπείο, αυτό της πιο σκοτεινής περιόδου που έχει εισέλθει το Επιμελητήριο Κορινθίας, βάζοντας κάγκελα στην πολυφωνία.
Αυτό δεν έχει ξαναγίνει!!!Καταγράφεται στα πιο μελανά κιτάπια του Επιμελητηρίου Κορινθίας χωρίζοντας το αυτομάτως στο ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.
Μόνο που εμείς δεν είμαστε εσεις!
Σε ό,τι μας αφορά:
Εμείς είμαστε οι κριτές σας, οι καταγραφείς σας, οι κοινωνοί του έργου και του λάθους σας!
Και ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΟΥΓΓΟΙ. Kαι ξέρουμε και να γράφουμε. Και έχουμε και το θάρρος της γνώμης μας. Αυτό δεν το κατακτήσαμε τώρα. Το έχουμε κατακτήσει πολλά χρόνια τώρα και με ώρες ατέλειωτης δουλειάς όταν εσείς ήσασταν ακόμα “τα παιδιά και οι συνδικαλιστάδες με την κομματική διαδρομή” που κερδίζατε οφίτσια!
Εμείς είμαστε δημοσιογράφοι – όχι δημοσιολόγοι!Και να μην μας καλείτε το έργο μας θα το κάνουμε. Αλλά εδώ θα αναλύσουμε και τις πράξεις. Οι οποίες ερμηνεύονται και έχουν και τίμημα.
Ο κ. Λουζιώτης και οι συν αυτώ που μόλις ανέλαβαν, στην πρώτη συνέντευξη τύπου τους, μίλησαν για.. δημοκρατία και “ανοιχτά μικρόφωνα και κάμερες”! Προφανώς αναφέρονταν σε ημετέρους!
Στην δεύτερη συνέντευξή τους μας απέκλεισαν δείχνοντας αμέσως την φασίζουσα νοοτροπία τους!
Η κριτική που ασκούμε στη νέα διοίκηση του Επιμελητηρίου είναι αυστηρή αλλά μέσα στα όρια της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
Αυτήν δεν μπόρεσε ο κ. Λουζιώτης δείχνοντας το πραγματικό του προσωπείο όταν μετά από μια μακρόχρονη διαδρομή δευτερότριτων ρόλων , έχει επιτέλους εξουσία!
Επειδή πλάι στον Π. Λουζιώτη .όμως είναι και άλλοι “συγκυβερνώντες ‘ στα Επιμελητηριακά πράγματα,
ας μας εξηγήσει ο κ. Σωτήρης Μουρικης και τα υπόλοιπα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής εάν συμφωνούν με αυτή την άνευ προηγουμένου απόφαση για τα Επιμελητηριακά πράγματα.
Εκτός εάν έχουμε πλέον έναν άλαλο θίασο που επεδίωκε μόνον να είναι στα πράγματα για δικούς του λόγους. Αλλά και ο άλαλος δείχνει με την συναίνεσή του και “την συμμετοχή του στο έγκλημα”.
Έχουμε τονίσει σε όλα τα επίπεδα πως τέτοιες ακραίες νοοτροπίες κατά των δημοσιογράφων που κάνουν την δουλειά τους κάποιοι δεν θα τα ανεχθούμε.
Περιμένουμε μια απάντηση εάν υπάρχει ίχνος πολιτικής ευθιξίας …
Τζένη Σουκαρά